Leer het gedrag van je hond beter begrijpen en observeer eens door de neus van je hond

Wat is er toch aan de hand met je hond? Waarom doet hij zo vervelend, je snapt het gedrag soms gewoonweg niet! Je hond is onrustig, luistert slecht, trekt aan de lijn, blaft en valt uit naar andere honden en mensen en negeert jou volledig. Ben je regelmatig in een omgeving of situatie en lijkt het dat je hond niet wil luisteren of geen aandacht voor. je heeft? Wat meestal lijkt op niet willen luisteren, en verzet of koppigheid is vaak juist frustratie, angst, onzekerheid en onduidelijkheid of verwarring bij je hond. Dus ga niet uit onvrede of onmacht en onbegrip straf of een correctie geven en je hond dwingen te luisteren of te gehoorzamen. Want je hond ervaart en beleefd de situatie en omstandigheden in een andere context. Honden hebben net als wij een groot aantal zintuigen om de wereld waar te nemen maar gebruiken hun zintuigen in een andere volgorde dan wij, dus observeer en kijk naar je hond wat deze van jou nodig heeft aan informatie of begeleiding en sturing of duiding en lees snel verder zodat je weet welke zintuigen je hond gebruikt en welke informatie je hond krijgt.

Emotionele en psychologische problemen: honden hebben emoties, net als wij en ervaren emotionele en fysieke druk of gebeurtenissen net zoals wij dat doen. Of het nu gaat om angst, spanning of stress, dit los je nooit op door het gedrag met een correctie of straf en pijnprikkel te onderdrukken. Aversieve middelen maskeren alleen het echte probleem in plaats van het op te lossen.

Medische en genetische factoren worden vaak niet gezien en herkent en erkend: ben bewust dat je hond ook pijn, lichamelijk ongemak of andere medische problemen of ziekten kan hebben die zijn gedrag beïnvloeden. Zonder eerst naar deze factoren te kijken en je hond dwingen om te luisteren geeft alleen maar meer stress aan een hond die al last heeft van fysieke klachten of ongemak. Leer ook de lichaamssignalen te zien en herkennen die je hond laat zien bij pijn " zie ook " Huidige ontwikkelingen in de beoordeling van emoties, gezichtsuitdrukkingen en het gebruik ervan voor klinische pijnherkenning bij honden" https://www.mdpi.com/2076-2615/11/11/3334#B146-animals-11-03334

Dagelijks spanning en stress Heel veel honden ondervinden dagelijks de nodige spanningen en stress bij hun wandelingen, enerzijds doordat hun behoeften niet voldoende worden vervuld of dat ze in situaties en omstandigheden komen die ze helemaal (nog) niet aankunnen. Uiteindelijk leidt dit tot een regelmatig te hoog stressniveau. Soms zelfs zo hoog dat je kunt spreken van een hond met overmatige of chronische stress wat weer leidt tot allerlei gedrags- en lichamelijke problemen.

En hoe onvoorspelbaarder, onzekerder en onrustiger of opwinderder de buitenwereld voor jou en je hond is, hoe belangrijker het is om de rust, het vertrouwen en de kracht in jezelf te kunnen vinden. Een fijner relaxter leven begint helaas niet bij het veranderen van de buitenwereld. Dat lukt gewoon niet. Het begint bij leren zien wat jouw hond je vertelt met zijn gedrag, lichaamshouding en communicatie. Daar zit de oplossing. Zo kun je samen leren er anders mee om te gaan. Welke aanpassingen kun je doen in je manier van denken en handelen en begeleiden en sturen van je hond. Blijf niet hangen in het verleden en het gaat toch altijd zo, maar gebruik de kracht van positieve gedachten en pas je gedrag en begeleiding aan. Kortom: herken en erken het gedrag van je hond en zeg STOP!!! Genoeg is genoeg, ik wil dit niet langer.

1. Begin met een eerlijke en bredere observatie van je hond en de omstandigheden Neem eens de tijd om het volledige plaatje in die context en situatie/omstandigheden te bekijken - emotioneel, gedrags- en de context van het gebeuren. Wat is eigenlijk de oorzaak van het probleem? Wat communiceert de hond met zijn houding, gedrag en lichaamstaal? Vaak is het gedrag slechts een symptoom, niet het kernprobleem.

2. Observeer en gebruik je zintuigen en die van je hond

Honden hebben net als wij een groot aantal zintuigen om de wereld waar te nemen. De zintuigen van een hond, maar met name de uitzonderlijke reukzin en het gehoor, bepalen voornamelijk het gedrag en de manier van waarnemen. Honden gebruiken hun zintuigen in een andere volgorde dan mensen: reuk, zicht, geluid en dan tastzin. Hun gedrag, zoals snuffelen, blaffen, kwispelen en likken, is vaak een directe reactie op de informatie die ze via deze zintuigen binnenkrijgen.  De oren De oren vangen de geluiden op en kunnen heel goed het geluid lokaliseren door subtiele oorbewegingen. Er zijn maar liefst 15 verschillende spieren die helpen hun oren zo nauwkeurig te bewegen dat ze precies kunnen bepalen waar het geluid vandaan komt. Ze kunnen zelfs hun oorschelpen draaien om zo goed mogelijk het geluid op te vangen zonder dat ze ook hun hoofd hoeven te draaien, al zie je vaak wel bij hoge geluidjes dat ze hun hoofd kantelen in de richting van het geluid. Ze kunnen dan ook één oor naar achteren richten en het andere naar voren, om zo geluiden van zowel achter als voor zich waar te nemen en te analyseren. De hersenen berekenen vervolgens de afstand van het geluid tot beide oren afzonderlijk en kunnen zo de richting bepalen. Hierdoor kan de hond ook de afstand tot het geluid inschatten. Honden horen ook veel beter dan wij. Onze bovenste gehoorgrens ligt rond de 20.000 Hz terwijl dit bij honden ruim daarboven ligt. Het gehoorbereik van honden ligt tussen 15 Hz en 60.000 Hz ligt. Ter vergelijking: 28 Hz is de frequentie van de laagst pianotoets, de hoogste toets is 4180 Hz. Honden zouden het beste horen rond 4000 Hz, terwijl wij beter horen rond 1000-2000 Hz.

De ogen De ogen nemen bepaalde kleuren, bewegingen en licht-donker waar, en in tegenstelling tot wat men vroeger dacht zien honden de wereld niet in zwart wit maar ook in kleur, alhoewel iets anders dan wij. Want om kleuren te zien zitten er in het netvlies speciale cellen die licht opvangen; zogenaamde kegeltjes. Mensen hebben 3 soorten kegeltjes en ieder kegeltje is gevoelig voor een andere kleur: rood, groen en blauw. Door deze 3 kegels samen zien wij de wereld in 'full colour'. Honden hebben 2 soorten kegeltjes en ook maar 1/10 van het menselijk aantal cellen van de kegeltjes en zien daarom minder kleuren en de kleuren zijn minder intens. Honden kunnen de kleuren geel en blauw goed onderscheiden en rood en groen minder goed. Daarom zien onze honden zoals iemand die kleurenblind is. Zij kunnen moeilijk het verschil zien tussen rood en oranje. Lees ook onze speciale blog hierover "Wat en welke kleuren ziet je hond

Natuurlijk hebben we ook nog de huid van de hond en de tong (smaak van de hond) maar vandaag wil ik mijn blog eigenlijk toespitsen op de wonderbaarlijke neus van de hond, want zoals we allemaal wel weten en dagelijks merken, verkent je hond de wereld toch ook vooral met zijn neus. De neus Ik zeg wel eens, eigenlijk zien ze de wereld in (wolken vol) geuren. Wij zijn heel visueel ingesteld, maar voor je hond zijn geuren de belangrijkste informatiebron.  En onderzoek bij honden toont directe neurale verbanden aan tussen geur en zicht. Dit betekent dat geur- en zichtinformatie op een directere manier in de hersenen van honden wordt verwerkt, mogelijk omdat een groter deel van hun hersenen, namelijk 33% vergeleken met 5% bij mensen, is toegewijd aan geurverwerking. Dit resulteert in een krachtigere zintuiglijke ervaring waarbij geur de wereld voor honden bepaalt. Eigenlijk zijn de hersenen van honden speciaal aangepast voor geur door gebruik te maken van de kracht van hun visuele systeem. 

Hiervoor zijn twee systemen van belang: het olfactorisch epitheel voor de waarneming van geuren en het orgaan van Jacobson (vomeronasaal orgaan) voor het waarnemen van diersoortspecifieke (seksuele) feromonen. 

Het olfactorisch epitheel (reukepitheel) is een slijmvlieslaag in het bovenste deel van de neusholte die essentieel is voor de reukzin. Deze laag bevat gespecialiseerde zenuwcellen (receptoren) die geurmoleculen uit de lucht opvangen en deze signalen via zenuwvezels naar de hersenen sturen voor geurherkenning. Door het snuffelen worden meer geuren opgenomen zodat het olfactorisch epitheel in de bovenste neusschelp van de linker en rechter neusholte geprikkeld wordt. Via de reukzenuw wordt de bulbus olfactorius in de hersenen gestimuleerd die de geuren waarneemt. De bulbus olfactorius, ook wel reukkolf genoemd, is een zenuwknoop in de hersenen die essentieel is voor de reukzin. Dit hersengebied ontvangt signalen van de reukreceptoren in de neus, verwerkt deze geurinformatie en stuurt het verder door naar andere delen van de hersenen, zoals het limbische systeem voor emoties en geheugen. De olfactorische receptoren sturen een zenuwimpuls verder via een zenuw naar de accessoire bulbus olfactorius en vervolgens naar het limbisch systeem met de amygdala en hypothalamus. De feromonen komen in het vomeronasaal orgaan via “tonguing” waarbij ze de tong snel tegen het gehemelte brengen en klappertanden, soms gepaard gaand met schuimbekken. Je ziet dat vaak als je hond bijv. een plasje van een loops teefje ontdekt. Geuren, inclusief feromonen, worden uitgescheiden via faeces, urine, anaalzakklieren en huidklieren. Geur heeft een zeer belangrijke functie voor de hond. Het geeft informatie over de omgeving, over soortgenoten (o.a. geslacht, seksuele status, verwantschap tot een leeftijd van een maand, individuele herkenning) en over mensen. 

Het orgaan van Jacobsen

Het orgaan van Jacobsen is een orgaan dat aan de bovenkant van de bek van je hond zit, achter de hoektanden aan het gehemelte. Dit fantstische orgaan gebruikt je hond om de interessante geuren nog beter te kunnen analyseren, en vooral om de feromonen te ruiken.

Je ziet honden soms als het ware de geur proeven, ze nemen de geur dan op met hun bek. Denk aan een reu die een plasje van een teef oplikt. Op deze manier brengt je hond de geuren direct in contact met dit orgaan.

Dit gedrag zie je ook vaak bij reddingshonden bij water waarin een drenkeling ligt. Ze nemen een mondvol water, als het ware een 'hap' uit het water, en persen dit tegen hun gehemelte, en laten vervolgens het water weer uit hun bek lopen. Honden kunnen ontzettend goed ruiken

Honden kunnen geuren waarnemen in concentraties die 100 miljoen keer lager zijn dan wat wij kunnen ruiken. De grootte van het olfactorisch epitheel van de hond is 18 – 150 cm² met zo’n 220 miljoen reukcellen, afhankelijk van het ras  en de lengte van de neus, terwijl mensen naar schatting ongeveer 20 miljoen reukcellen hebben in de neus, maar er is geen exact, algemeen geaccepteerd aantal. Men gaat er momenteel van uit dat wij 350 tot 400 geurreceptoren in de neus hebben waarmee we een groot aantal verschillende geuren kunnen herkennen. Hoeveel dat er precies zijn, is moeilijk te onderzoeken. Vaak wordt het aantal op 10.000 geschat, maar volgens een  onderzoek uit 2014 kunnen we in theorie maar liefst een biljoen geuren onderscheiden, zie ook https://www.science.org/doi/10.1126/science.aam7263 

Mensen zouden dus best veel van dezelfde chemicaliën kunnen ruiken als honden. Maar rechtop lopend zijn we veel verder van de grond, waar de meeste interessante geuren zijn. Al toonde onderzoek aan dat mensen vergelijkbare vaardigheden als honden hebben in het volgen van een geurspoor door gras. En honden gebruiken hun neus elke dag heel intensief. Ze inspecteren niet alleen bijna alles met hun neus, maar hun hoofd is ook ontworpen en afgestemd op het ruiken van de omgeving. De hersenen van de hond is ook speciaal aangepast aan reukvermogen door gebruik te maken van de kracht van hun visuele systeem. Hondenneuzen ruiken de wereld, niet wat er in hun bek zit, ze zijn zo aangepast aan het ruiken van de buitenwereld dat ze nauwelijks in staat zijn om voedsel in hun bek te ruiken. Ook hebben ze enorme neusholtes die helpen. En ze kunnen tien keer meer lucht door hun neusgaten inademen in de tijd die mensen nodig hebben om één keer adem te halen. Algemeen wordt dus aangenomen dat honden veel en veel gevoeliger zijn voor geuren dan mensen en kunnen veel kleinere concentraties geurstoffen waarnemen. Er zijn wel verschillen binnen de verschillende rassen. Het aantal reukcellen/receptoren bij een aantal verschillende hondenrassen is bij de Teckel 125 miljoen – Terrier 147 miljoen – beagle 225 miljoen – Duitse herder 225 miljoen – bloedhond 300 miljoen. Smaakbeleving

Overigens wanneer wij ons voedsel kauwen gaan de gassen uit ons voedsel via doorgangen achter in de keel onze neusholte in. Dit proces, retronasale reukzin, keert de luchtstroom gedeeltelijk om in onze neus, en een groot deel van onze "smaak"ervaring is dus afkomstig van deze "achterwaartse" geuren, die in de hersenen worden gecombineerd met de ware smaken (zoet, zout, bitter, zuur en umami) die we met onze tong proeven.

Maar door interne anatomie van het hoofd van je hond kan deze achterwaartse luchtstroom nauwelijks plaatsvinden. Honden missen meestal het gecombineerde reuk- en smaakvermogen dat smaak vormt. Daarom hechten ze weinig waarde aan de smaak van hun eten zodra het in hun bek zit. Het waarnemen van de geur van "eetbare" dingen bepaald eigenlijk al of ze een hap nemen, ik merk dat zelf heel goed bij onze eigen honden die al snel ruikend bepalen of ze hun bek open doen of hun hoofd wegdraaien, heel vermakelijk om te zien soms en jullie zullen vast dezelfde ervaring hebben.

Wist je datjes:

Wist je dat de neusspiegel van iedere hond uniek is, net als een vingerafdruk?

Het neusoppervlak van je hond bestaat eigenlijk uit een heleboel kleine kuiltjes en groefjes, de neusspiegel. Dit patroon ontstaat als je hond zo’n 2 maanden oud is en verandert de rest van zijn of haar leven niet meer en is bij elke hond anders, net als een vingerafdruk bij ons.

Wist je dat de levensduur van een reukcel maar ongeveer 2 maanden is, daarna maakt het lichaam weer een nieuwe cel aan. En als je je hond traint op het specifiek herkennen en reageren op een bepaalde geur, dan gaat je hond meer van die geur-specifieke receptoren aanmaken om juist die ene geur te herkennen. En zo wordt het reukvermogen van je hond nog beter!

Wist je dat als je hond echt goed wil ruiken dan gaat de frequentie van het snuffelen omhoog. De lucht wordt via de zijkanten van zijn neus door de neusvleugels naar buiten geblazen en het inhaleren gebeurt snel via de voorkant van zijn neus door de neusgaten. Normaal is de ademhaling via de neus zo'n 10 tot 30 keer per minuut ademhaalt,  tijdens het intensief speuren naar een geur, stijgt de frequentie naar 120-200 keer per minuut. Intensief zoeken is dus erg vermoeiend.

Stereo-ruiken

Wist je dat je hond heeft tussen beide neusgaten een dicht tussenschot. Geuren komen dus in twee aparte compartimenten in zijn neus binnen. Je hond kan dus bepalen uit welke richting een geur komt, puur door het verschil in de hoeveelheid geur tussen het linker- en het rechterneusgat. Op een spoor kan een hond daarom ook snel de keuze maken in welke richting een persoon of dier heeft gelopen. Een getrainde hond heeft daar maar 3 voetstapjes voor nodig.

Emotionele geuren

Wist je dat honden die emotionele geuren opsnuiven hun neusgaten op een asymmetrische manier gebruiken. Ze gebruiken meestal het linkerneusgat om menselijke geuren op te snuiven en het rechterneusgat om hondengeuren op te snuiven.

Vocht in de neus

Wist je dat de hondenneus meestal vochtig is. Door het intensief snuffelen kan het reukslijmvlies droog worden, wat het ruiken moeilijker maakt. Je ziet je hond dan ook met zijn tong over zijn neus gaan om extra vocht bij zijn neus te brengen. Zorg dus altijd dat je je hond regelmatig wat te drinken geeft. Een droge neus zorgt ervoor dat je hond minder goed kan ruiken.

Dat komt omdat de vochtige neus:

• Het reukvermogen verbetert want het vochtige oppervlak van de neus vangt geurmoleculen op, waardoor ze beter aan de reukreceptoren in de neus kunnen hechten.

• De neus werkt ook als een koelsysteem; wanneer het vocht verdampt, helpt dit de hond af te koelen, vooral tijdens inspanning van het speuren bijv.

• Het slijmlaagje beschermt de neus tegen stof, vuil en ziektekiemen, wat helpt infecties te voorkomen.

• Voordat de lucht de longen bereikt, wordt deze in de neus verwarmd, bevochtigd en gereinigd. 

Wist je dat honden via hun neus onderscheid maken tussen lekkere geuren en vieze geurtjes? Je weet dat honden afzonderlijk met hun rechter- als hun linkerneusgat kunnen ruiken. Door onderzoek weten we dat nieuwe geuren eerst met het rechterneusgat worden ontdekt En als je hond de geur vies of bedreigend vindt, dan blijft hij met rechterneusgat ruiken. Is het nou een lekker of interessant geurtje dat je hond kent, dan ruikt eraan hij met zijn linkerneusgat!

En wist je dat geur wordt verwerkt in de hersenhelft aan dezelfde kant als waar deze wordt geroken. Waarschijnlijk heeft dus de voorkeur om te ruiken met het linker of rechter neusgat te maken met het aanspreken van het sympathische, of juist het parasympathisch zenuwstelsel. De rechterhersenhelft heeft vooral verbindingen met het sympathisch zenuwstelsel en versnelt de hartslag en ademhaling, verwijdt de bloedvaten en vertraagt de spijsvertering en speelt een belangrijke rol in de vecht-of-vluchtreactie van het lichaam en is actief tijdens bij activiteit. De linkerhersenhelft heeft vooral verbindingen met het parasympathisch zenuwstelsel en doet het tegenovergestelde en is actief bij rust. 

Bron: https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0003347211002284

Hoe kan een hond nou een mensenlijk spoor volgen?

Je hond zoekt niet alleen op de geur van de spoorloper of vermiste persoon, maar gebruikt verschillende elementen bij het spoorzoeken:

1. Persoonlijke geur: Iedere persoon heeft een unieke geur, bestaande uit zweet, oliën, huidschilfers en nog meer. Geurafscheiding gebeurt door verlies van je haar en huidschilfers en door je geur-, zweet- en vetklieren. Je verliest per dag gemiddeld 800 ml aan zweet. In je voetzool alleen zitten al tot 2 miljoen zweetklieren en je verliest hier 2 % van de 800 ml oftewel 16 ml vocht en wat ook gewoon door je schoenen e.d..op de ondergrond achterblijft. Je hond zoekt vooral op het boterzuur dat in zweet zit en elke mens heeft een unieke geur. Daarom kunnen honden aan de hand van voetsporen een mens opsporen.


2. Bodem -en vegetatiebeschadiging: Maar je hond leert tijdens het speuren ook de kleine detecteerbare beschadigingen in de bodem of gras en bladeren op te merken en te herkennen. Ze geven een subtiele geurverandering en je speurneus leert deze verstoringen te herkennen en zo de richting en het pad van het spoor te volgen

3. Omgevingslucht: Natuurlijk draagt ook de omgevingslucht verschillende geuren met zich mee, inclusief de geurdeeltjes van de persoon die de hond moet vinden. Afhankelijk van de windrichting kan je hond dus soms de spoorloper op afstand ruiken en je ziet dan vaak zijn neus de lucht ingaan. De neus van je hond is zelfs zo goed ze een vingerafdruk op een glas (niet afgewassen) tot 6 weken oud (binnen) kunnen waarnemen. Of zelfs het onderscheid kunnen maken tussen tweelingen, zolang er maar een genetisch (twee-eiig) of omgevingsverschil is, zoals ander soort voedsel dat ze eten. En natuurlijk kennen we allemaal de inzet van honden om drugs en explosieven op te sporen. Maar ook als hulphond voor mensen met epilepsie. Sommige honden kunnen 15 tot 45 minuten voor een epileptische aanval hun baasje waarschuwen doordat zij de geur die in de aurafase (fase vlak voor de eigenlijke aanval) detecteren. Of wat dacht je honden die reageren op hoge suikerwaarden in het bloed van mensen met diabetes en tegenwoordig worden honden ook gebruikt voor om vroegtijdig kanker te ontdekken.

Moederhond en pups

Ook de moederhond en de pups leren elkaar kennen via geuren en krijgen op deze manier een band. De moeder zal haar pups vlak na de geboorte aflikken: de ademhaling wordt zo op gang gebracht, de geur wordt ‘weggelikt’ om geen predatoren aan te trekken en de band tussen moeder en jong wordt gevormd. De feromonen die vrijkomen zorgen ervoor dat de pups een rustgevend en kalmerend gevoel krijgen.


 Gedragsmatige aspecten

Geuren, inclusief feromonen, worden uitgescheiden via urine en de ontlasting, anaalzakklieren en huidklieren. Geur heeft een zeer belangrijke functie voor je hond. Het geeft informatie over de omgeving, andere honden (o.a. geslacht, seksuele status, verwantschap tot een leeftijd van een maand, individuele herkenning) en over mensen. Vandaar dat je hond hun neus altijd zeer intensief gebruiken bij het verkennen en ontdekken van een omgeving, andere honden of dieren en mensen natuurlijk.

Sociale feromonen zoals o.a. van een moederhond werken kalmerend voor honden en zijn vaak een signaal van veiligheid en zullen de band met de hond versterken (vandaar ook. Adaptil producten) de, terwijl geslachts(feromonen/hormonen van een andere reu juist agressie kan veroorzaken, niet voor niks dat jonge geslachtsrijpe reuen die wel 7 maal zoveel testosteron in hun bloed kunnen hebben een trigger zijn en zo vaak belaagd worden door andere reuen. En ze zijn daardoor onstuimiger en vaak wat overmoedig in hun gedrag, zullen minder goed luisteren en hun grenzen verleggen.

Feromonen en Kairomonen Het blijkt dat geuren die vrijkomen van angstige honden of mensen (feromonen en Kairomonen, zogenaamde alarm-chemosignalen) de opwinding bij honden verhogen. Ook de geuren van mensen in angst- en stressvolle omgevingen of omstandigheden geven verhoogde stresssignalen en een hogere hartslag, terwijl de geuren van mensen die ontspannen zijn en on gelukkige omstandigheden worden afgegeven juist tot een grotere betrokkenheid leidt bij vreemden en minder door het baasje gestuurd gedrag. En veel honden vinden het spannend en stressvol om vreemde mensen te ontmoeten. Een groot aantal voelt zich bedreigd en voelt zich onzeker en angstig en reageert met blaffen, uitvallen soms zelfs wat agressief. Wat als je hond toch regelmatige vreemde mensen tegenkomt, hoe kun je dan de ontmoeting en/of interactie makkelijker maken en beter laten verlopen?

Vooral het gedrag van de andere persoon speelt een heel belangrijke rol. Als hij of zij zich voor jouw hond onvoorspelbaar of dreigend gedraagt, dan zullen de meeste honden deze persoon proberen te vermijden als ze de kans krijgen en een korte lijn kan dan juist tegen je werken. Bij een vriendelijk iemand zal je hond veel eerder neutraler reageren en zelfs kunnen passeren op korte afstand. Maar pas op: goedbedoelde benaderingen of contact maken kan natuurlijk onbedoeld intimiderend overkomen. Recht op de hond aflopen, hem aankijken, geen kennis of oog hebben voor de stress/spanning en gedragssignalen en communicatie van je hond enz kan dan toch weer makkelijk leiden tot angst of agressie.

Gesynchroniseerde beweging: een nieuwe aanpak

Uit recent onderzoekt blijkt weer eens dat vreemde mensen die met de dezelfde loopsnelheid en looprichting van de hond lopen, de honden zich ook gingen aanpassen en met een rechte lijn meeliepen met de vreemde persoon en daarbij zelfs minder oog hadden voor hun baasje (overigens de honden liepen los en konden vrijelijk bewegen). Dit geeft aan dat fysiek contact niet nodig is om vertrouwen te winnen maar gewoon samen bewegen en in dezelfde richting oplopen al helpt bij het opbouwen van een band. Dus heb je angstige, onzekere of uitvallende hond en je krijgt bijv bezoek, ga eerst eens samen met je bezoeker een stukje samen wandelen. Het imiteren van de bewegingen en het aanhouden van een afstand van 1 meter kan een mooie veiligere en effectievere manier zijn om vertrouwen op te bouwen dan direct fysiek contact proberen te maken. Bron: Lamontagne et al., 2024. Walk with me? Part 1: Dogs synchronize with an unfamiliar person who first synchronized with them. Applied Animal Behaviour Science, 272.​https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0168159124000522​

Neuroplasticiteit en leren

We weten natuurlijk dat je het gedrag van je hond kunt stimuleren en motiveren met complimentjes, beloningen en spel en dit bevorderd en versterkt jullie relatie en sociale band. Maar vooral ook hersenwerk en speurtraining en neuswerk verbeteren ook deze neurale paden en zorgt door de aanmaak van gelukshormonen bij aan een gezonde, blije en gelukkige hond en bovendien draagt het sterk bij aan het verminderen van stress. Dus alle reden om die neus van je hond aan het werk te zetten!!

Tot slot: hoe kun je het beste de kwaliteiten van die fantastische neus van je hond benutten

Seeking en mentale uitdaging

Ook nog een beetje uitleg/achtergrond over het belang van mentale stimulatie naast het lichamelijke aspect:  dopamine behoort tot het beloningssysteem in de hersenen. Het is de stof die ervoor zorgt dat je je goed voelt, het wordt ook wel het gelukshormoon genoemd. Dopamine is als het ware de motor achter intrinsieke motivatie. Bij de hond is het vooral gekoppeld aan zijn ‘olfactorisch systeem’ oftewel snuffelen/speuren en het belonende effect daarvan. Dopamine wordt aangemaakt wanneer een hond iets doet vanuit zijn eigen intrinsieke motivatie om de wereld te verkennen. De neus speelt daar een belangrijke rol bij. Snuffelen is voor honden een belangrijk onderdeel van het SEEKING system. Het geeft een goed gevoel. Bij mensen zorgen o.a. muziek en sport ervoor dat dopamine wordt aangemaakt. Bij honden speelt het naast snuffelen ook een rol bij bijten, kauwen, in de mond nemen van voorwerpen, likken en verkennen. Hoe kun je het SEEKING systeem bij je hond veilig stimuleren? Laat je hond op verkenning gaan, biedt verrijking aan in de vorm van spel (speeltjes die je hebt) en hersenwerk en veel snuffel en zoekspellen, en laat je hond in lekker snuffelen, zoeken en ontdekken. Speuren, snuffelen en kauwen zijn als activiteit enorm belonend voor een hond en is bovendien natuurlijk gedrag! zie ook de blogs en mogelijkheden om speuren te doen met je hond:

https://www.dogcases.nl/post/geurspelletjes-met-je-hond

https://www.dogcases.nl/post/begin-zelf-met-geurtraining-met-je-hond-of-pup

https://www.dogcases.nl/hersenwerk

https://www.dogcases.nl/speurenendetectie

Biedt de hond dus vooral heel veel mentale uitdaging en stimuleer het zoeken om ze ook lekker mentaal moe te maken, zeker op de dagen dat t slecht weer is of je weg moet, zoek je andere soorten hersenwerkspellen, kijk eens op https://dogcaseswebshop.com/uitleen  Kracht van de hondenneus

Want veel honden ondervinden dagelijks toch nog de nodige spanningen en stress, enerzijds doordat hun behoeften niet voldoende worden vervuld of dat ze tijdens wandelingen etc. in situaties en omstandigheden komen die ze helemaal (nog) niet aankunnen. Uiteindelijk leidt dit tot een constant te hoog stressniveau. Soms zelfs zo hoog dat je kunt spreken van een hond met overmatige of chronische stress. Door de kracht van de hondenneus te begrijpen en te benutten, kun je een nog hechtere band met je hond opbouwen. Honden halen veel plezier uit het gebruiken van hun neus en ze worden graag uitgedaagd. Dit draagt allemaal bij aan het welzijn van je hond.

Welke spellen kun je verder nog allemaal doen?

Kijk op https://www.dogcases.nl/interactievespellen voor allerlei spellen die je kunt spelen.

Al deze oefeningen zijn simpel en in spelvorm en hoe vaker en op wisselende omgevingen je dit speelt hoe meer je hond, op jullie gericht is om te zien wanneer je een spel gaat spelen, zie ook https://www.dogcases.nl/post/spelen-met-je-introverte-of-extraverte-hond 

Kortom: Leer het gedrag van je hond beter begrijpen en observeer eens door de neus van je hond. Beleef, ervaar en probeer de wereld te zien en te begrijpen via zijn ogen, neus en oren.

Hulp nodig?

Meer weten of hulp nodig bij (ongewenste of onbegrepen) gedrag van je hond? Neem vrijblijvend contact op en stuur een e-mail. En lees ook eens de andere blogs over het gedrag of de stress bij je hond

Kees van Sundert, gedragsspecialist voor honden

Ik ben een erkende opgeleide gedragstherapeut voor honden en heb me met name gespecialiseerd in hyperactief en opgewonden en/of reactief gedrag en vooral ook in stress en onzekerheid, angstige honden zoals bij vuurwerkangst, angst voor harde geluiden en verlatingsangst.

Dogcases: de plek voor begeleiding en coaching bij de angst en stress of ander ongewenst gedrag van je hond!